Pietrowice Małe

Nazwa miejscowości: PIETROWICE MAŁE

Sołtys: ARTUR GARLIŃSKI.

Liczba mieszkańców: 313 osób (dane na dzień 05.04.2017 r.)

Położenie: wieś położona ok. 1,4 km na północ od Prusic, na Równinie Prusackiej.

Typ miejscowości: wieś typu wielodrożnicy.

Historia: Nazwa pochodzi od imienia Piotr i należy do najstarszych typów miejscowych nazw patronimicznych. Odkrycia archeologiczne potwierdzają istnienie osadnictwa już w neolicie (4200-1700 p.n.e.). Z epoki brązu odkryto cmentarzysko kultury przedłużyckiej (1450-1200 p.n.e.) oraz cmentarzysko o osady kultury łużyckiej (od 1200 p.n.e) sięgające do okresu halsztackiego epoki żelaza (650-400 p.n.e). Kolejne znaleziska pochodzą z osady kultury pomorskiej okresu lateńskiego (400 p.n.e.-0) oraz cmentarzysko kultury przeworskiej z okresów wpływów rzymskich (0-375 r.). Potwierdzone także znaleziska z okresu wczesnego średniowiecza od VII w. Pierwsze wzmianki historyczne miejscowości pod nazwą Petirwicz pochodzą z 1349 r. kiedy to Piotr mieszczanin z Prusic sprzedał łan ziemi Janikowi z Pietrowic. W 1633 r. właścicielem wsi był A. von Kottuliński. Spis z 1780 r. wymienia we wsi 3 folwarki, szkołę ewangelicką, oraz 242 mieszkańców. W kolejnym spisie z 1844 r. (wówczas wieś należała do Hatzfeldów ze Żmigrodu) potwierdzone istnienie 3 folwarków, szkołę ewangelicką, młyn wodny, 3 wiatraki, 2 browary, gorzelnia, 10 warsztatów tkaczy lnu, 60 domów oraz 497 mieszkańców (w tym 128 katolików). W 1900 r. (nadal w dominium Hatzfeldów) wymieniono kaplicę, 3 folwarki, młyn wodny, 3 wiatraki, szkołę, 2 gospody, 47 domów, 463 mieszkańców (w tym 112 katolików), hodowano 16 koni, 75 wołów oraz 1000 owiec.

W początkach średniowiecza istniała tu osada o charakterze obronnym z grodziskiem. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1349 r., była to wówczas wieś o układzie ulicówki, na osi północ – południe, z podziałem na duże części. W południowej części przy dużym stawie znajdował się folwark z młynem wodnym „Grentz Muhle” (pod koniec XIX w. staw został osuszony). Znajdowała się owczarnia z ok. 1tyś. Owiec, środkowy folwark rolniczy oraz folwark północny z siedzibą pańską zwany Wald Vorwerck. Na początku XIX w. wieś uległa przebudowie i rozbudowie. Spis przeprowadzony w XVIII i XIX w. podaje istnienie we wsi: 3-4 młynów, 3 folwarków, 2 gorzelnia i browaru, 66 domów, w których zamieszkiwało 497 mieszkańców, szkoła ewangelicka do której chodziły także dzieci z Dębnicy i Ligotki, wymieniono także 10 warsztatów tkackich i 4 inne warsztaty oraz olejarnię. Od drugiej połowy XVIII wieś należała do Wolnego Państwa Stanowego Żmigród

Ciekawostki: Park założony ok. 1900 r. o powierzchni ok. 2,5 ha, zachował się drzewostan m.in. brzoza brodawkowata, dąb czerwony i szypułkowy, grab, jesion. W pobliżu miejscowości znajduje się grodzisko wczesnośredniowieczne z VII- X w., na niewielkim wzniesieniu (niemiecka nazwa wzniesienia to Wall-Berg) na powierzchni ustawiony głaz granitowy z napisem WOAK – grodzisko IX-XI w. Ruiny fabryki  - wytwórni płatków ziemniaczanych z końca XIX w., zabudowa parterowa, bez dachu z kwadratową trzykondygnacyjną wieżą  - sprawdzić czy jest nadal. W okolicy miejscowości ok. 3 km w lesie znajdują się dwa stawy hodowlane – sprawdzić, stawy zasilane przez potok Struga, stawy są miejscem gniazdowania ptaków wodnych.